Επιχειρήματα για προσφυγή κατά του ΟΑΕΕ

Στα μέσα του 2014 ξεκίνησα να αναζητώ τα νομικά επιχειρήματα που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω για να προσφύγω κατά του ΟΑΕΕ ζητώντας μείωση των εισφορών μου. Στο πλαίσιο εκείνης της προσωπικής αναζήτησης ότι θεωρούσα ενδιαφέρον το κράταγα σε αρχείο και παράλληλα το δημοσιοποιούσα στη σελίδα του συλλόγου Αττικής που τότε ήμουν μέλος, προκειμένου κι όποιοι άλλοι είχαν ανάλογους προβληματισμούς να ενημερωθούν και να αξιοποιήσουν το υλικό.

Εκτός από τη γνωμοδότηση Μανιτάκη που προφανώς ήταν το νούμερο ένα επιχείρημα όλων όσων έψαχναν το θέμα μείωσης εισφορών, είχα βρει και 2 – 3 ακόμα ισχυρά νομικά επιχειρήματα. Πάντα κατά τη δική μου εκτίμηση. Σε αυτό το σημείο να θυμίσω ότι η γνωμοδότηση Μανιτάκη είχε κρίνει πως ο ΟΑΕΕ ήταν υποχρεωμένος βάσει της νομοθεσίας να έχει αναπροσαρμόσει τις ασφαλιστικές εισφορές, ήδη από το 2009, μειώνοντας αυτές, χωρίς όμως να προσδιορίζει το ποσοστό μείωσης που θα έπρεπε να έχει γίνει. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η μείωση αυτή θα έπρεπε να είναι της τάξης του 30% περίπου.

Δεύτερο επιχείρημα ήταν το ότι οι εισφορές είναι δημόσια βάρη, γεγονός που το αναφέρει και η γνωμοδότηση Μανιτάκη και σύμφωνα με το άρθρο 4, παρ. 5 του Συντάγματος, οι εισφορές θα έπρεπε να είναι ανάλογες με τις δυνάμεις των ασφαλισμένων, δηλαδή ανάλογες με τα εισοδήματά τους, είτε αναφερόμαστε στα δηλωθέντα εισοδήματα, είτε σε τεκμαρτά εισοδήματα.

Με δεδομένο όμως ότι οι ασφαλιστικές κατηγορίες του ΟΑΕΕ (γνωστές και ως ασφαλιστικές κλάσεις) στην ουσία ήταν υπολογισμός με ποσοστό επί τεκμαρτών εισοδημάτων, αυτομάτως προέκυψε το τρίτο επιχείρημα, καθώς, σύμφωνα με αποφάσεις Ανωτάτων Δικαστηρίων, η χρήση τεκμηρίων είναι αποδεκτή μόνο εάν αυτά είναι μαχητά κι έχει δικαίωμα ο πολίτης να τα αμφισβητήσει, διαφορετικά αποστερείται του υπερσυνταγματικού δικαιώματος δικαστικής προστασίας, κάτι που είναι αντίθετο με το Σύνταγμα αλλά και τις Διεθνείς Συνθήκες που έχει υπογράψει η χώρα μας.

Για την αντισυνταγματικότητα των αμάχητων τεκμηρίων οι ασφαλισμένοι μπορούν να διαβάσουν αναλυτικότερο άρθρο ΕΔΩ

Τα δύο προηγούμενα επιχειρήματα ( 2^ο και 3ο επιχείρημα) ήρθε να επιβεβαιώσει με απόλυτο τρόπο η εγκύκλιος του υπουργείου για τον τρόπο υπολογισμού των εισφορών με το νέο ασφαλιστικό, όπου επι λέξη αναφέρεται το εξής : “Βασικό γνώρισμα του νέου καθεστώτος είναι η μετάβαση για τον υπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών από το τεκμαρτό εισόδημα (ασφαλιστικές κατηγορίες για ΟΑΕΕ ) στο πραγματικό εισόδημα που προκύπτει από την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας”

Επιπρόσθετα όμως, από τα προηγούμενα, ως τέταρτο επιχείρημα είχα ανακαλύψει ότι ο ΟΑΕΕ, επιλεκτικά, σε κάποιες κατηγορίες ασφαλισμένων, παρείχε το δικαίωμα να ασφαλίζονται στην πρώτη κατηγορία, με έκπτωση 30% και χωρίς να ανεβαίνουν κατηγορία ανά τριετία, όπως η πλειοψηφία, αλλά μόνο εάν ξεπερνούσαν ένα συγκεκριμένο εισοδηματικό κριτήριο με βάση την ετήσια φορολογική τους δήλωση. Δηλαδή ο ΟΑΕΕ, αναγνώριζε τα δηλωθέντα εισοδήματα σε ορισμένους μόνο και στην ουσία παρανομούσε καθώς εφάρμοζε διαφορετικά κριτήρια αντιμετώπισης μεταξύ των ασφαλισμένων του, παραβαίνοντας τον θεμελιώδη νόμο του Συντάγματος που με απόλυτη σαφήνεια ορίζει ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο (άρθρο 4 παρ. 1 και φυσικά λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι ο ΟΑΕΕ δεν ήταν κάτι άλλο από το νόμο ίδρυσής του). Αξίζει να σημειώσω ότι η αρχή της ισότητας είναι θεμελιώδες άρθρο του Συντάγματος που δεν αλλάζει ούτε με αναθεώρηση και επιπλέον είναι και Ευρωπαϊκός νόμος, οπότε δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησής του ενώπιον των δικαστηρίων.

Ανανέωση25/7/2017 : Για την αντισυνταγματικότητα της άνισης μεταχείρισης υπήρχε και σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Σύμφωνα με αυτή «Η διαφοροποίηση κάποιας ορισμένης κατηγορίας προσώπων σε σχέση με τον προσδιορισμό του εισοδήματος και την επιβολή φορολογικών βαρών θα πρέπει να γίνεται ύστερα από επίκληση αντικειμενικών κριτηρίων ή σπουδαίων λόγων δημόσιου ή κοινωνικού συμφέροντος που επιβάλλουν αυτή τη διάκριση ύστερα από αιτιολογημένη κρίση» (ΣτΕ 4912/1987. Βλ. επίσης ενδεικτικά, Λ. Θεοχαρόπουλου, Η αρχή της ισότητος στα δημόσια βάρη και η αστική ευθύνη του Κράτους, σελ. 28 επ., του ιδίου, Η συμβολή του ΣτΕ εις την διαμόρφωσιν νομικών εγγυήσεων υπέρ του φορολογουμένου, Τιμητικός Τόμος ΣτΕ Ι, 1979, σελ. 401 επ., Π.Παραρά Σύνταγμα 1975, Corpus II, 1985, σελ. 522 επ., όπου περαιτέρω βιβλιογραφία, Ι. Σαρμά, Η συνταγματική και διοικητική νομολογία του ΣτΕ-Εξελικτική μελέτη των μεγάλων θεμάτων, σελ. 440 επ.).

Τα “ευρήματα” της εποχής εκείνης, τα είχα κάνει άρθρο στις αρχές του 2015, με τον τίτλο “Αντισυνταγματικές οι εισφορές του ΟΑΕΕ”, όπου συνοπτικά ανέφερα όλα τα παραπάνω. Άρθρο που είχε φιλοξενηθεί στο capital κι είχε αναδημοσιευθεί σε αρκετά site και blog κάνοντας όλα αυτά γνωστά σε χιλιάδες ασφαλισμένων.

Δυό χρόνια μετά και με γνώση πλέον των εισφορών του νέου ασφαλιστικού νόμου, μια απλή αριθμητική πράξη έρχεται να επιβεβαιώσει πλήρως όσα τότε είχα καταγράψει. Οι εισφορές της πρώτης κατηγορίας του ΟΑΕΕ ήταν 245,20 ευρώ ανά μήνα. Το ποσό αυτό μειούμενο κατά 30% – όπως εφάρμοζε επιλεκτικά ο ΟΑΕΕ – ισούται με 171,64 ευρώ ανά μήνα. Ποσό που ισούται με την σημερινή κατώτερη εισφορά ανά μήνα συνυπολογίζοντας ότι έχουμε μια μικρή μείωση στο ποσοστό της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Το προηγούμενο επιβεβαιώνει και η Εγκύκλιος 37/2012 του ΟΑΕΕ, που στη σελίδα 6 αναφέρει :

Αvi) Ασφαλιστικές εισφορές για τους ιδιοκτήτες τουριστικών καταλυμάτων με έκπτωση 30% επί του ποσού της 1ης ασφαλιστικής κατηγορίας

ΠΑΛΑΙΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ

1. Ενεργοί ασφαλισμένοι : Κατηγορία Τ01

Κλάδος Σύνταξης : 106,69 + Κλάδος Υγείας : 64,95 = 171,64 €

…

*** Το συγκεκριμένο μέτρο άλλαξε με νεότερο νόμο ένα χρόνο μετά,

δεν παύει όμως να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα «υπαρκτού παραδείγματος»

Η νεότερη εγκύκλιος 30/2013 για το ίδιο θέμα

***

Για τα ποσά που χρέωνε ο ΟΑΕΕ, για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη την οποία όμως δεν παρείχε, έχει γίνει έρευνα για την πρόσβαση στις παροχές υγείας όλη την περίοδο, από το 2006 έως τα μέσα του 2016. Στην έρευνα παρουσιάζονται όλες οι παράμετροι κι αποδεικνύεται ότι μέχρι τα μέσα του 2014 οι ασφαλισμένοι οφειλέτες ήταν αποκλεισμένοι από την πρόσβαση σε παροχές υγείας και οι παροχές που είχαν, μετά τα μέσα του 2014 και μέχρι τα μέσα του 2016, ήταν οι ελάχιστες παροχές πρόνοιας που δεν έχουν σχέση και δεν υποκαθιστούσαν ποιοτικά και ποσοτικά τις προβλεπόμενες παροχές που στερούσε ο ΟΑΕΕ ενώ τις χρέωνε. Στην έρευνα υπάρχει και νομική τεκμηρίωση για την αντισυνταγματικότητα των σχετικών διατάξεων.

Η συνολική έρευνα για τις παροχές υγείας όλη την περίοδο ΕΔΩ

***

Αυτά για όσους σκέφτονται έστω και τώρα να προσφύγουν, ζητώντας επανυπολογισμό των εισφορών τους, ώστε να μειωθούν οι οφειλές τους και σίγουρα είναι στην κρίση κάθε ασφαλισμένου που θα πρέπει μαζί με δικηγόρο της επιλογής του να αποφασίσει τι θα πρέπει να χρησιμοποιήσει στην προσφυγή του κατά του ΟΑΕΕ.

Τέλος, να επαναλάβω ότι με τις προσφυγές οι ασφαλισμένοι μπορούν να διεκδικήσουν τη μείωση των οφειλών τους και παράλληλα να είναι καλυμμένοι από κατασχέσεις μέχρι την οριστική εκδίκαση της προσφυγής τους.

ΠΡΟΣΟΧΗ !!!

16/6/2019 : Όπως είχα επισημάνει σε προηγούμενα άρθρα, οι ασφαλισμένοι θα πρέπει να προσέξουν γιατί σε κάποιες περιπτώσεις τα δικαστήρια ενδέχεται να απορρίψουν τις προσφυγές ως μη παραδεκτές, με την αιτιολογία ότι οι προσφυγές έγιναν σε πληροφοριακού χαρακτήρα απαντήσεις του ΟΑΕΕ που δεν ήταν προσβαλλόμενες. Ακριβώς γι’ αυτό θα πρέπει εξ’ αρχής με δικηγόρο επιλογής τους να καθορίσουν κάθε ενέργειά τους και τη συνολική τους στρατηγική κατά του ΟΑΕΕ.

…

Γιάννης Μανιάτης …

…

Σχετικά άρθρα :

Προσφυγή κατά του ΟΑΕΕ για επανυπολογισμό των εισφορών – οφειλών

Γνωμοδότηση Μανιτάκη

Οι εισφορές του ΟΑΕΕ είναι δημόσια βάρη κι ανάλογα θα πρέπει να υπολογίζονται

Οι εισφορές του ΟΑΕΕ βάσει τεκμαρτών εισοδημάτων είναι αντισυνταγματικές

Αντισυνταγματικές οι εισφορές του ΟΑΕΕ

Απόφαση 2248/2016 της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου

…