H ατιμώρητη “φοροδιαφυγή” της διαφθοράς

Του Κωνσταντίνου Παπακασόλα

Στη χώρα μας υπάρχει μια «αδυναμία» του νομικού και φορολογικού μας συστήματος. Το σύστημα παριστάνει ότι ΔΕΝ μπορεί να διαχωρίσει την φοροδιαφυγή κάποιου που δούλεψε και έφτιαξε μια τουαλέτα αλλά δεν έκοψε απόδειξη όταν πληρώθηκε, από την εγκληματική πράξη κάποιου που πήρε μίζα για να βλάψει το δημόσιο συμφέρον ωφελώντας κάποιον τρίτο.

Έτσι εξισώνονται οι μικροαπατεώνες με τους εγκληματίες, και το κράτος προσπαθεί μετά, αποσπασματικά μόνο, να… πατάξει τις «εγκληματικές» πράξεις.

Στα κράτη δικαίου ο φοροφυγάς όταν πιαστεί, πληρώνει το φόρο και το πρόστιμο που του αναλογεί, ενώ ο εγκληματίας τιμωρείται ποινικά και το οικονομικό προϊόν του εγκλήματος κατάσχεται. Στη χώρα μας ίσχυσε μόνο το πρώτο:

Η φοροδιαφυγή είναι ο ένας απ΄ τους τρόπους απώλειας εσόδων του κράτους. Ο άλλος, που έχει και μεγαλύτερο μέγεθος, είναι η διαφθορά. Εάν λοιπόν υποθέταμε ότι είναι δίκαιο να λαμβάνονται  ακραία φορολογικά μέτρα, στην ουσία τεκμήρια κλεψιάς,  που κοστίζουν δυσανάλογα στην ανάπτυξη της χώρας μάλιστα σε χρόνο και χρήμα, ένα καλό ερώτημα είναι γιατί το κράτος δεν εφαρμόζει κάτι ανάλογο και για τη διαφθορά. Δηλαδή δεν θεσπίζει αντίστοιχους φόρους, τέλη ή οτιδήποτε απ΄ τα οποία θα απαλλάσσονται μόνο όσοι δημόσιοι λειτουργοί ή εμπλεκόμενοι με συναλλαγές του δημόσιου αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες.

Απαλλάσσονται από τον ΦΠΑ επιχειρήσεις με τζίρο έως 10.000 ευρώ

Τη δυνατότητα να απαλλαγούν από το καθεστώς ΦΠΑ έχουν οι μικρές επιχειρήσεις και οι επιτηδευματίες που κατά την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο είχαν ακαθάριστα έσοδα έως 10.000 ευρώ.

Με νέα εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων δίνονται αναλυτικές οδηγίες για τις προϋποθέσεις απαλλαγής από το ΦΠΑ. Με το νέο καθεστώς μειώνεται το διοικητικό κόστος για τη Φορολογική Διοίκηση και για τις επιχειρήσεις ενώ ευνοείται συγκριτικά με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, η ανταγωνιστικότητα των μικρών επιχειρήσεων, καθώς δεν υποχρεούνται να επιβάλουν ΦΠΑ στις παραδόσεις αγαθών και στις παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούν.

Ελεύθεροι Επαγγελματίες: Αυξημένος φόρος κατά 163,9% για το ίδιο εισόδημα!

σσ : για όσους αναρωτηθούν «μα τι σχέση έχει ένα άρθρο για την φορολογία με τον ΟΑΕΕ ;» να εξηγήσω πως και οι εισφορές προς τον ΟΑΕΕ, από το σύνολο σχεδόν του νομικού κόσμου, χαρακτηρίζονται ως «δημόσια βάρη», τα οποία εάν προστεθούν στην φορολογία του ασφαλισμένου δίνουν την πλήρη εικόνα τι πληρώνει ένας ελεύθερος επαγγελματίας, ασφαλισμένος στον ΟΑΕΕ, σε σχέση με το πραγματικό εισόδημά του και εάν όλο αυτό το εξωπραγματικό καθεστώς, φόρων – εισφορών, του επιτρέπει να ζει αξιοπρεπώς – σε συνάρτηση με τις Εύλογες Δαπάνες Διαβίωσης της Γεν. Γραμ. Καταναλωτή-  ή εάν τον οδηγεί σε έξοδο από την αγορά εργασίας και υποθήκευσης της ίδιας της ζωής και της περιουσίας του.

Αυτά βέβαια, ως επιχειρήματα, θα πρέπει να τα εξετάσει ο κάθε ασφαλισμένος μαζί με τον δικηγόρο του.

 

 

Του Γιάννη Σιάτρα

Η Ελλάδα είναι από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες όπου, ο φόρος που πληρώνουν οι πολίτες διαφοροποιείται ανάλογα με το επάγγελμά τους. Αυτό, συνιστά μία μεγάλη αδικία η οποία έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της φορολογικής συνείδησης και την ένταση της φοροδιαφυγής, ενώ ενδεχομένως πάσχει από άποψη συνταγματικότητας.

Στα πλαίσια προσφυγής μέλους μας που κατατέθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, εκπονήσαμε μελέτη για την τελική φορολόγηση μισθωτών και ελεύθερων επαγγελματιών που έχουν το ίδιο εισόδημα (χρησιμοποιήσαμε το “μέσο εισόδημα”, όπως το υπολογίζεται από την Εθνική Στατιστική Αρχή για τη Eurostat), για την περίοδο 1964 – 2013.

Στη μελέτη αυτή αποδεικνύουμε ότι:

α) Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών, το φαινόμενο της διαφορετικής αντιμετώπισης των φορολογούμενων, ανάλογα με το επάγγελμά τους, είναι συχνό.

β) Αυτή η αντιμετώπιση προκαλεί μία διαφοροποίηση στη φορολογική επιβάρυνση μεταξύ πολιτών με το ίδιο εισόδημα. Σε ορισμένες περιόδους, η διαφοροποίηση αυτή είναι μικρή, ενώ σε άλλες είναι τεράστια. Κατά την τρέχουσα περίοδο, η διαφορά έχει φθάσει σε όρια υπερβολής, αφού για το ίδιο εισόδημα, ο ελεύθερος επαγγελματίας πληρώνει 163,9% παραπάνω φόρο, σε σχέση με τον μισθωτό.

Γνωρίζουν οι πολιτικοί τα προβλήματα στον ΟΑΕΕ και τις κατάφωρες αδικίες;

Όλοι ή σχεδόν όλοι γνωρίζουν και κυρίως γνωρίζουν όλοι οι έχοντες θέσεις ευθύνης και θέσεις αποφάσεων πάνω στις ζωές δύο εκατομμυρίων πολιτών … κατ’ όνομα και στην πράξη πολίτες διαλογής.

Ναι, δύο εκατομμύρια και παραπάνω είναι οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ μαζί με τις οικογένειές τους, χωρίς να συνυπολογίσουμε τους υπαλλήλους που απασχολούν στις επιχειρήσεις τους και δεν είναι ένα ακόμα νούμερο στατιστικής, αλλα είναι η καρδιά της πραγματικής οικονομίας, καθώς από αυτούς τροφοδοτείται το μεγαλύτερο κομμάτι των εσωτερικών πληρωμών μέσω φόρων (έμμεσων και άμεσων) και εισφορών *(1), ώστε να πληρώνεται ένα τμήμα των μισθών του Δημόσιου Τομέα ενώ τα υπόλοιπα περνάνε μέσω του αναδιανεμητικού συστήματος υπό μορφή παροχών – συντάξεων στους απόμαχους της εργασίας και γενικώς διακινούν ένα σημαντικό ποσοστό του απαραίτητου ρευστού της καθημερινότητας.

Μια αναζήτηση στο google, με την φράση «κατάθεση επερώτησης για τα προβλήματα στον ΟΑΕΕ» και η πληθώρα σχετικών αποτελεσμάτων θα άρει κάθε αμφιβολία για το εάν οι πολιτικοί έχουν γνώση του προβλήματος ή όχι.

Εάν οι πολιτικοί γνωρίζουν γιατί δεν παρεμβαίνουν ώστε να αποδοθεί το δίκαιο ;