Αμείλικτα ερωτήματα για τη σφαγή στα αποθεματικα ασφαλιστικών ταμείων

TA ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ 

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΤτΕ;

Κατάπληξη προκάλεσε σε πολλούς από εμάς η παρέμβαση του νέου Διοικητή της ΤτΕ κ. Στουρνάρα περί του «κινδύνου ρευστότητας» των Ελληνικών Τραπεζών, λόγω του «πολιτικού κινδύνου», όπου «πολιτικός κίνδυνος» θα θεωρηθεί η φυσιολογική εξέλιξη της προκήρυξης πρόωρων εκλογών, εάν δεν εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας το αμέσως προσεχές διάστημα από την Βουλή με την παρούσα της σύνθεση(…) .Πέραν από την καταφανώς επικίνδυνη αυτή δήλωση, η οποία εκστομίζεται διά των χειλέων του «Κεντρικού Τραπεζίτη», ο οποίος θεωρητικά, λόγω του κύρους της θεσμικής του ιδιότητος, θα έπρεπε να έχει ως πρώτη προτεραιότητα της διαφύλαξη της «συστημικής ευστάθειας» και όχι την διασπορά ειδήσεων, όπως θα μπορούσε να κάνει ένας –επιπόλαιος και ανεύθυνος- δημοσιογράφος ή πολιτικός, θα περιμέναμε να έχει την παρρησία να μας απαντήσει, στα ερωτήματα που του θέσαμε, σχετικά με το κούρεμα των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων, για τα οποία κανείς δεν εδέησε ακόμη να μας δώσει απαντήσεις.

Θυμίζουμε στον κατά τα άλλα λαλίστατο κ. Διοικητή, ότι είναι ακόμη ανηρτημένο στον διαδικτυακό τόπο της ΤτΕ το εξαιρετικό πόνημα του πρώην Διοικητού κ. Προβόπουλου, όπου με «βρετανικό φλέγμα», ομολογούνται τα εξής τερατώδη:

Αποθεματικά ταμείων. Πού πήγαν τα λεφτά; Ποιοι τα έφαγαν;

Ένα «προφητικό»  άρθρο του Χρήστου Ποτόλια, όπου γίνεται μια σύντομη αλλά ουσιαστική αναδρομή για το πως φαγώθηκαν τα χρήματα των ταμείων, ώστε σήμερα να οδηγούνται σε μειώσεις συντάξεων, με πρόφαση την εξυγίανση και τον εξορθολογισμό.

Πριν λίγες μέρες, το δικαστήριο επέβαλε ποινές κάθειρξης 20 έως 25 ετών στους εκπροσώπους των ασφαλιστικών ταμείων και των χρηματιστηριακών εταιρειών που εμπλέκονται στην υπόθεση των «δομημένων ομολόγων».

Το θέμα αυτό επαναφέρει στην επιφάνεια το ζήτημα της χρόνιας καταλήστευσης των ασφαλιστικών ταμείων (από ποιους όμως;). Τα «δομημένα ομόλογα», αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου της διαχρονικής ληστείας των Ταμείων.

Σε όλη την ιστορική διαδρομή της «διαχείρισης»» των αποθεματικών των ταμείων, οι μορφές άλλαζαν, η αφαίμαξη όμως συνεχιζόταν και πάντα ίδιοι ήταν οι χαμένοι και ίδιοι οι κερδισμένοι. Οι μόνιμα χαμένοι ήταν τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, οι μόνιμα κερδισμένοι ήταν οι μεγάλες επιχειρήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο.

Το χρονικό της λεηλασίας

«Είναι πολλά τα λεφτά Άρη» στον ΟΑΕΕ

Μετά το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, για το οποίο ακόμα δεν τιμωρήθηκε κάποιος από τους μεγάλους της εποχής εκείνης, ίσως η μεγαλύτερη κομπίνα είναι του ΟΑΕΕ σε βάρος των ασφαλισμένων του, οι οποίοι μαζί με τις οικογένειές τους ξεπερνούν το ενάμισυ εκατομμύριο πολιτών.

Δεν θα ήταν ούτε υπερβολικό, ούτε άστοχο εάν κάποιος χαρακτήριζε τον συγκεκριμένο οργανισμό «ύποπτη οργάνωση», αφού οι παρανομίες διαδέχονται η μία την άλλη και σε βάθος χρόνου, από την εποχή ίδρυσής του.

Ξεκινώντας από την εποχή της συγχώνευσης του πρώην κραταιού ΤΕΒΕ με τα υπόλοιπα – ελλειμματικά τότε – ταμεία, για να δημιουργηθεί ο νέος «κοινωνικός ασφαλιστικός φορέας», όταν τα χρήματα της κρατικής επιχορήγησης «χάθηκαν στον δρόμο» και στις υποχρεώσεις των κομμάτων εξουσίας προς τους γνωστούς «κομματικούς πελάτες τους», για να φτάσουμε στη χιονοστιβάδα αποκαλύψεων της τελευταίας χρονιάς.

«Επιχείρηση αναδιανομής πλούτου», εκτός των άλλων, αποκάλυψε η γνωστή γνωμοδότηση Μανιτάκη, καθώς, όπως εύστοχα είχε σημειώσει *(1) στις αρχές του 2014 ο κος Φλωράς, το κλέψιμο του ΟΑΕΕ σε βάρος των ασφαλισμένων του με πρόχειρους υπολογισμούς ξεπερνούσε τα 4 ΔΙΣ !!! Σε νεότερο δημοσίευμα*(2), αναφέρεται ότι 1,8 ΔΙΣ αφορά τις χρεώσεις για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη   που παρανόμως αρνήθηκε να παρέχει ο ΟΑΕΕ στους ασφαλισμένους του με οφειλές. Κατά συνέπεια και σύμφωνα με τα προηγούμενα, το υπόλοιπο 2,2 ΔΙΣ αφορά τις παρανόμως υψηλές εισφορές, καθώς η γνωμοδότηση έκρινε πως αντισυνταγματικά είχαν διατηρηθεί στα επίπεδα του 2009.