Οι παρανομίες του ΟΑΕΕ

Ο μέσος πολίτης, ακόμα κι αν δεν διαθέτει εξειδικευμένες νομικές γνώσεις, αντιλαμβάνεται συνήθως κάποιες κραυγαλέες αδικίες σε βάρος του κι αυτό ακριβώς η λαϊκή σοφία το έχει αποτυπώσει σε  γνωστές φράσεις της καθημερινότητας, «περί κοινού δικαίου αίσθημα», «αίσθημα κοινωνικής αδικίας» κι άλλες. Κατ’ αυτό τον τρόπο, για παράδειγμα, η πλειοψηφία αντιλαμβάνεται ότι η ισότητα των πολιτών που αναφέρει το Σύνταγμα, είναι ένα πολύ όμορφο παραμυθάκι για παιδιά κι εφήβους, όχι όμως για ενήλικες.

Κι ενώ στα γενικά θέματα οργάνωσης μιας κοινωνίας, το αίσθημα δικαίου ή αδικίας του πολίτη έχει να κάνει με γενικές καταστάσεις, όπως η ισότητα που αναφέρθηκε προηγουμένως, όταν έχει απέναντί του εξειδικευμένα θέματα, όπως είναι η κοινωνική ασφάλιση, εκεί οι διαπιστώσεις του περιορίζονται συνήθως στις οφθαλμοφανείς καταστάσεις, όπως είναι οι ανισότητες μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών ομάδων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το εκάστοτε εξειδικευμένο νομικό πλαίσιο, δεν επιτρέπει στους πολλούς να αντιληφθούν τις ενδεχόμενες αδικίες, ώστε να υπάρξει μαζική αντίδραση κι ο κάθε αδικημένος από τους νόμους της κρατικής εξουσίας, ανεβαίνει μόνος τον προσωπικό του Γολγοθά.

Αυτό ακριβώς συνέβαινε με τον ΟΑΕΕ μέχρι και το 2009, όταν τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης άγγιξαν την τσέπη σημαντικού τμήματος των ελευθέρων επαγγελματιών και τα έως τότε προβλήματα των λίγων, έγιναν προβλήματα των πολλών, ώστε κάποιοι λίγοι αρχικά ν’ αρχίσουν να εξετάζουν το δίκαιο του νομικού πλαισίου που είχαν απέναντί τους.

Με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις απεριόριστες δυνατότητες πρόσβασης στην ενημέρωση, άρχισε σταδιακά να δημιουργείται ένα «άτυπο κίνημα» αντίδρασης κατά του ΟΑΕΕ, μέσω του οποίου καθημερινά όλο και περισσότεροι αναζητούσαν λύσεις στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα του χώρου, αλλά και ισχυρά νομικά επιχειρήματα για να αντιπαρατεθούν, με όσα η κοινή λογική καταδείκνυε ως παρανομίες.

Εισφορές δυσανάλογες με το εισόδημα οδηγούν σε αποκλεισμό από την εργασία

Όπως είναι κοινώς αποδεκτό, εισφορές και φορολογική νομοθεσία συμπορεύονται,  καθώς η φορολογική νομοθεσία (κι οι ανάλογες αποφάσεις Ανωτάτων Δικαστηρίων) σε σημαντικό βαθμό καθορίζει το νομικό πλαίσιο υπολογισμού των εισφορών.

Ειδικότερα, οι εισφορές των αυτοαπασχολούμενων, ως δημόσια βάρη, θα πρέπει να υπολογίζονται με τρόπο ώστε α) το εναπομείναν εισόδημά τους να επαρκεί για την κάλυψη των εύλογων δαπανών αξιοπρεπούς διαβίωσης, συνυπολογίζοντας και τα υπόλοιπα οικονομικά βάρη και β) να μην οδηγούν τον αυτοαπασχολούμενο σε αποστέρηση του, συνταγματικά προστατευόμενου, δικαιώματος εργασίας.

Στο πλαίσιο αυτό πολύ σημαντική είναι η απόφαση Ανωτάτου Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία «φορολογία που δεν σου επιτρέπει να ζήσεις από το εισόδημα σου, αν δεν πουλήσεις την περιουσία σου, ισοδυναμεί με δήμευση της περιουσίας σου, (που είναι) αντίθετη με το πρόσθετο πρωτόκολλο, καθότι πρόκειται για απαλλοτρίωση -expropriation και οχι φορολόγηση -imposition»

Εισφορές ΟΑΕΕ

Πόσο είναι οι εισφορές στον ΟΑΕΕ ; Είναι λογικές και νόμιμες τόσο  υψηλές εισφορές στον ΟΑΕΕ εν μέσω κρίσης ; Γιατί πρέπει να πληρώνουν τις ίδιες εισφορές, ασφαλισμένοι με διαφορετικά εισοδήματα ;

Τα προηγούμενα συνηθισμένα εύλογα ερωτήματα απασχολούν, τόσο τους νέους που θέλουν να ξεκινήσουν δική τους επιχείρηση κι αποθαρύνονται από τις παράλογες εισφορές του ΟΑΕΕ, όσο και τους παλιούς ασφαλισμένους που εν μέσω κρίσης, καλούνται να πληρώνουν για εισφορές υπέρογκα ποσά και δυσανάλογα με τα εισοδήματά τους, ποσά που αρκετές φορές ξεπερνούν τον μηνιαίο βασικό μισθό.

Το τι ακριβώς ισχύει μέχρι στιγμής και πως υπολογίζονται οι εισφορές του ΟΑΕΕ αναφέρεται σε προηγούμενο άρθρο, με τίτλο «Αντισυνταγματικές οι εισφορές του ΟΑΕΕ, όπου συνοπτικά παρουσιάζονται οι παρανομίες στον τρόπο υπολογισμού των εισφορών.

Το πώς θα έπρεπε να υπολογίζονται οι εισφορές στον ΟΑΕΕ, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους, το έχω επίσης παρουσιάσει σε προηγούμενα άρθρα, τα οποία αναφέρω στη συνέχεια :

10% το ανώτερο πρέπει να είναι οι εισφορές στον ΟΑΕΕ

Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο η κυβέρνηση, δια στόματος του κου Σταθάκη, εμμέσως πλην σαφώς, έδωσε απάντηση στο ερώτημα «με τι ποσοστό πρέπει να υπολογίζονται οι εισφορές του αυτοαπασχολούμενου ;»

Ας γίνω όμως σαφής και ας πάρουμε τα γεγονότα με τη σειρά για να γίνει κατανοητό.

Γεγονός 1 : Ο νόμος 4336/2015 *(1), με τη συμφωνία του 3ου μνημονίου, είχε πρόβλεψη ώστε οι δόσεις αποπληρωμής των δανείων να επιτρέπουν στους δανειολήπτες να καλύπτουν τις Εύλογες Δαπάνες Αξιοπρεπούς Διαβίωσης.

Γεγονός 2 : Πρόσφατα ο κος Σταθάκης, στο πλαίσιο υλοποίησης των θεμάτων με τα δάνεια, δήλωσε ότι «… τα νοικοκυριά θα κληθούν να καταβάλλουν το 5% έως 10% της δόσης …» *(2)

Τι σχέση έχουν τα δύο προηγούμενα γεγονότα με τις εισφορές των αυτοαπασχολούμενων ;

Οι εισφορές του ΟΑΕΕ βάσει τεκμαρτών εισοδημάτων είναι αντισυνταγματικές

 

Σε προηγούμενο άρθρο, είχα παρουσιάσει ότι οι εισφορές των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ, υπολογίζονται βάσει μέσων τεκμαρτών εισοδημάτων.

Ενώ, λοιπόν, ο κάθε πολίτης εδώ και χρόνια, μετά από μάχη του νομικού κόσμου στο θέμα αυτό, έχει τη δυνατότητα αμφισβήτησης των τεκμαρτών εισοδημάτων του, απέναντι στην εφορία, ΔΕΝ έχει το ίδιο δικαίωμα ως ασφαλισμένος, απέναντι στον ασφαλιστικό του φορέα, τον ΟΑΕΕ, ενώ θα έπρεπε.

Οι εισφορές, ως «δημόσια βάρη» θα έπρεπε να είναι ανάλογες με το εισόδημα του ασφαλισμένου ( αναλυτικό άρθρο γιατί οι εισφορές είναι δημόσια βάρη ΕΔΩ ). Σε περίπτωση που οι εισφορές υπολογίζονται βάσει τεκμαρτών εισοδημάτων, αυτά θα έπρεπε να είναι μαχητά και να έχει δικαίωμα ο ασφαλισμένος να αποδείξει ποια είναι τα πραγματικά του εισοδήματα.

Αξίζει να σημειώσω ότι υπάρχουν αποφάσεις ανωτάτων δικαστηρίων, σύμφωνα με τις οποίες η χρήση τεκμηρίων είναι συνταγματικά επιτρεπτή ΜΟΝΟ εάν είναι μαχητά – κάτι που δεν ισχύει στον ΟΑΕΕ. Οι αποφάσεις αυτές αποτελούν ισχυρή νομολογία, την οποία μπορεί να επικαλεστεί όποιος ασφαλισμένος του ΟΑΕΕ θελήσει να αμφισβητήσει τα μέσα τεκμαρτά εισοδήματα και ζητήσει οι εισφορές του να υπολογίζονται βάσει των εισοδημάτων της  φορολογικής του δήλωσης.

Αντιγράφω εδώ απόσπασμα απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για το μαχητό των τεκμηρίων :

Οι εισφορές του ΟΑΕΕ είναι δημόσια βάρη κι ανάλογα θα πρέπει να υπολογίζονται – upd

Η γνωστή γνωμοδότηση Μανιτάκη αποκάλυπτε, εκτός των άλλων, ότι οι εισφορές των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ είναι δημόσια βάρη και σύμφωνα με το άρθρο 4, παρ. 5 του Συντάγματος, οι εισφορές θα έπρεπε να είναι ανάλογες με τις δυνάμεις των ασφαλισμένων, δηλαδή με τα καθαρά εισοδήματά τους. *

Η «λεπτομέρεια» αυτή είχε περάσει στα ψιλά γράμματα, καθώς η πλειοψηφία των ασφαλισμένων είχε επικεντρωθεί στο πόρισμα, όπου αναφέρεται ότι οι εισφορές θα έπρεπε να είχαν μειωθεί από το 2009 και πως παράνομα ο ΟΑΕΕ δεν παρείχε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ενώ την χρέωνε. Υπ’ όψιν πως τα πορίσματα της γνωμοδότησης είχαν βγει με βάση συγκεκριμένα ερωτήματα και δεν είχε τεθεί ερώτημα αντισυνταγματικότητας του τρόπου υπολογισμού των εισφορών, οπότε και δεν υπήρξε τοποθέτηση – πόρισμα σε αυτό το θέμα.

Το ότι οι εισφορές είναι δημόσια βάρη, είναι η επιστημονική θέση που στηρίζει η πλειοψηφία του νομικού κόσμου και η επίσημη μεθοδολογία που εφαρμόζει ο ΟΟΣΑ σε εκθέσεις και μελέτες του. Επίσης, είναι ο τρόπος που υπολογίζονται οι εισφορές των αυτοαπασχολούμενων στο σύνολο σχεδόν των χωρών της  Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου οι εισφορές των αυτοαπασχολούμενων είναι ποσοστό του καθαρού εισοδήματός τους, ενώ σε αρκετές χώρες υπάρχει και ανεισφορολόγητο.

Στη συνέχεια αντιγράφω το επίμαχο σημείο από τη γνωμοδότηση Μανιτάκη :

Η ασφάλιση των αυτοαπασχολούμενων στην ΕΕ

Ενωμένη Ευρώπη, αλλά για ποιά Ευρώπη μιλάμε ; Οι Ελληνες είναι ευρωπαίοι μόνο στις υποχρεώσεις και όχι σε δικαιώματα όπως είναι το ασφαλιστικό. Μόνο στην Ελλάδα υσχύει αυτό το αίσχος του ΟΑΕΕ. Πάγια εισφορά αυξανόμενη ανεξαρτήτως εισοδήματος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία απο τα επίσημα έγγραφα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ας ρίξουμε μια ματιά για το τί υσχύει για τους αυτοαπασχολούμενους ελεύθερους επαγγελματίες στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαικής Ενωσης.

Τα συμπεράσματα δικά σας.