Ληστεία με τέσσερα γράμματα: ΟΑΕΕ

Με αυτό τον τρόπο περιγράφει συνοπτικά η πλειοψηφία των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ τη σχέση με το ασφαλιστικό του ταμείο, καθώς όλο και περισσότεροι καθημερινά ανακαλύπτουν τη διαχρονική ληστεία σε βάρος τους, από τον ασφαλιστικό τους φορέα.  Είναι όμως έτσι ή μήπως ένα εκατομμύριο ασφαλισμένοι, μαζί με τις οικογένειές τους, αποφάσισαν ένα ωραίο πρωί να σταματήσουν να πληρώνουν  τις εισφορές τους ενώ μπορούσαν;

Ήδη από τον Ιούλιο του 2013, με έρευνα της MARC για λογαριασμό του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της ΓΣΕΒΕΕ, είχε εντοπιστεί το πρόβλημα πως οι μικρομεσαίοι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ έφταναν στα οικονομικά τους όρια και κάποιοι μάλιστα τα είχαν εξαντλήσει. *(1)

Σε αυτή την έρευνα οι «7 στους 10 ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ που συμμετείχαν, δεν θα έχουν μελλοντικά, καμία πηγή πρόσθετου εισοδήματος, πέραν της σύνταξης». Κάτι που σημαίνει πως τα εισοδήματά τους δεν τους επέτρεπαν να εξασφαλίσουν κάποιας μορφής πρόσθετο εισόδημα. Το στοιχεί αυτό, γνωστό στην τότε κυβέρνηση μέσω της ΓΣΕΒΕΕ, αποκαθήλωνε τον καθολικό χαρακτήρα της φοροδιαφυγής και ειδικά το μέγεθος αυτής, στον συγκεκριμένο χώρο ελευθέρων επαγγελματιών, αναδεικνύοντας πως η ενδεχόμενη φοροδιαφυγή του κάθε «τυροπιτά», παρά το γεγονός πως συνιστά μια παράνομη πράξη, σε αρκετές περιπτώσεις είναι πράξη επιβίωσης κι όχι πλουτισμού κι ανάλογα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Αποθεματικά ταμείων. Πού πήγαν τα λεφτά; Ποιοι τα έφαγαν;

Ένα «προφητικό»  άρθρο του Χρήστου Ποτόλια, όπου γίνεται μια σύντομη αλλά ουσιαστική αναδρομή για το πως φαγώθηκαν τα χρήματα των ταμείων, ώστε σήμερα να οδηγούνται σε μειώσεις συντάξεων, με πρόφαση την εξυγίανση και τον εξορθολογισμό.

Πριν λίγες μέρες, το δικαστήριο επέβαλε ποινές κάθειρξης 20 έως 25 ετών στους εκπροσώπους των ασφαλιστικών ταμείων και των χρηματιστηριακών εταιρειών που εμπλέκονται στην υπόθεση των «δομημένων ομολόγων».

Το θέμα αυτό επαναφέρει στην επιφάνεια το ζήτημα της χρόνιας καταλήστευσης των ασφαλιστικών ταμείων (από ποιους όμως;). Τα «δομημένα ομόλογα», αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου της διαχρονικής ληστείας των Ταμείων.

Σε όλη την ιστορική διαδρομή της «διαχείρισης»» των αποθεματικών των ταμείων, οι μορφές άλλαζαν, η αφαίμαξη όμως συνεχιζόταν και πάντα ίδιοι ήταν οι χαμένοι και ίδιοι οι κερδισμένοι. Οι μόνιμα χαμένοι ήταν τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων, οι μόνιμα κερδισμένοι ήταν οι μεγάλες επιχειρήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο.

Το χρονικό της λεηλασίας

«Είναι πολλά τα λεφτά Άρη» στον ΟΑΕΕ

Μετά το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, για το οποίο ακόμα δεν τιμωρήθηκε κάποιος από τους μεγάλους της εποχής εκείνης, ίσως η μεγαλύτερη κομπίνα είναι του ΟΑΕΕ σε βάρος των ασφαλισμένων του, οι οποίοι μαζί με τις οικογένειές τους ξεπερνούν το ενάμισυ εκατομμύριο πολιτών.

Δεν θα ήταν ούτε υπερβολικό, ούτε άστοχο εάν κάποιος χαρακτήριζε τον συγκεκριμένο οργανισμό «ύποπτη οργάνωση», αφού οι παρανομίες διαδέχονται η μία την άλλη και σε βάθος χρόνου, από την εποχή ίδρυσής του.

Ξεκινώντας από την εποχή της συγχώνευσης του πρώην κραταιού ΤΕΒΕ με τα υπόλοιπα – ελλειμματικά τότε – ταμεία, για να δημιουργηθεί ο νέος «κοινωνικός ασφαλιστικός φορέας», όταν τα χρήματα της κρατικής επιχορήγησης «χάθηκαν στον δρόμο» και στις υποχρεώσεις των κομμάτων εξουσίας προς τους γνωστούς «κομματικούς πελάτες τους», για να φτάσουμε στη χιονοστιβάδα αποκαλύψεων της τελευταίας χρονιάς.

«Επιχείρηση αναδιανομής πλούτου», εκτός των άλλων, αποκάλυψε η γνωστή γνωμοδότηση Μανιτάκη, καθώς, όπως εύστοχα είχε σημειώσει *(1) στις αρχές του 2014 ο κος Φλωράς, το κλέψιμο του ΟΑΕΕ σε βάρος των ασφαλισμένων του με πρόχειρους υπολογισμούς ξεπερνούσε τα 4 ΔΙΣ !!! Σε νεότερο δημοσίευμα*(2), αναφέρεται ότι 1,8 ΔΙΣ αφορά τις χρεώσεις για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη   που παρανόμως αρνήθηκε να παρέχει ο ΟΑΕΕ στους ασφαλισμένους του με οφειλές. Κατά συνέπεια και σύμφωνα με τα προηγούμενα, το υπόλοιπο 2,2 ΔΙΣ αφορά τις παρανόμως υψηλές εισφορές, καθώς η γνωμοδότηση έκρινε πως αντισυνταγματικά είχαν διατηρηθεί στα επίπεδα του 2009.