Δικαστική απόφαση για πρώτη φορά αποσυνδέει το συνταξιοδοτικό δικαίωμα από τις οφειλές ασφαλιστικών εισφορών

Νέα δεδομένα για χιλιάδες ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους κι ειδικά για διπλωματούχους και πτυχιούχους μηχανικούς, ασφαλισμένους στο πρώην ΤΣΜΕΔΕ, που δεν μπορούν να πάρουν σύνταξη λόγω οφειλής ασφαλιστικών εισφορών, δημιουργεί νέα δικαστική απόφαση.

Η νέα δικαστική απόφαση για πρώτη φορά και επί της ουσίας αποσυνδέει πλήρως και κατηγορηματικά τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα από τις ασφαλιστικές οφειλές, όταν αυτές μάλιστα έχουν σωρευτεί λόγω οικονομικής αδυναμίας τα χρόνια της κρίσης.

Δικαίωση πολιτικού μηχανικού

Ειδικότερα με την απόφαση 5716/2018, το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών δικαίωσε πολιτικό μηχανικό, ο οποίος ζητούσε να γίνει δεκτή η αίτηση συνταξιοδότησης του, παρότι όφειλε εισφορές ύψους 34.644,35 ευρώ.
Είναι η πρώτη φορά που δικαιώνεται ανάλογη περίπτωση

Νομική τεκμηρίωση

Συγκεκριμένα το Δικαστήριο μετά και το από 10/3/2017 υπόμνημα που κατέθεσε ο Δικηγόρος Τρικάλων Στέφανος Μάντζαρης, δέχτηκε ότι η άρνηση του Διευθυντή Συντάξεων και Ασφάλισης του πρώην ΤΣΜΕΔΕ, να χορηγήσει σύνταξη στον προσφεύγοντα, “αντίκειται στο άρθρο 22, παρ. 5 του Συντάγματος και στην αρχή της αναλογικότητας”, δεδομένου ότι “ο προσφεύγων κατέβαλε επί 38 έτη κανονικά τις ασφαλιστικές του εισφορές”, κατοχυρώνοντας συνταξιοδοτικό δικαίωμα και ότι στη συνέχεια, λόγω του ότι περιήλθε σε οικονομική αδυναμία δεν είχε την δυνατότητα να καλύψει τα οφειλόμενα.
Το πρώην ΤΣΜΕΔΕ είχε αρνηθεί να χορηγήσει σύνταξη στον ασφαλισμένο και να του δώσει την δυνατότητα να συμψηφίσει τις οφειλές του, επικαλούμενο σχετικό νόμο.

Παράλληλη ασφάλιση: Οδηγίες για τη συνταξιοδότηση ασφαλισμένων με βάση τον Ν. 4387/2016

 

Με έγγραφο του Υπουργείου Εργασίας παρέχονται οδηγίες σχετικά με τη συνταξιοδότησης ασφαλισμένων που εμπίπτουν στηις ρυθμίσεις της παρ. 1 του άρθρου 17 και των παρ. 1 και 2 του άρθρου 36 του ν. 4387/2016.

1. ΓΕΝΙΚΑ:

Άρθρο 17 παρ. 1 και άρθρο 36 παρ. 1

Με τις διατάξεις των άρθρων 17 παρ. 1 και 36 παρ. 1 του ν. 4387/2016 οι ασφαλισμένοι, ανεξαρτήτως του χρόνου υπαγωγής στην ασφάλιση (παλαιοί και νέοι ασφαλισμένοι), οι οποίοι μέχρι 31.12.2016 είχαν υποχρέωση ασφάλισης σε περισσότερους του ενός από τους ενταχθέντες στον ΕΦΚΑ φορείς κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο λόγω άσκησης περισσοτέρων της μιας επαγγελματικών δραστηριοτήτων, καταβαλούν από 1.1.2017 για κάθε μια από τις δραστηριότητες τους τις προβλεπόμενες από τα άρθρα 38, 39 και 40 του ν. 4387/2016 υποχρεωτικές ασφαλιστικές εισφορές.

Η βασική διαφοροποίηση που επέρχεται στο προϊσχύον νομοθετικό καθεστώς με τις κοινοποιούμενες διατάξεις (παρ. 7 του άρθρου 36 του ν. 4387/2016) αφορά στην κατάργηση του άρθρου 39 του ν. 2084/1992, το οποίο προέβλεπε ότι στην περίπτωση ασφαλισμένων από 1.1.1993 και εφεξής που ασκούσαν περισσότερες της μιας επαγγελματικές δραστηριότητες, η υποχρεωτική ασφάλιση χωρούσε σε ένα μόνο φορέα κύριας ασφάλισης ή το Δημόσιο.

Σημαντική απόφαση ανακοπής τινάζει στον αέρα τις παράνομες διαδικασίες του ΚΕΑΟ.

Του Γιάννη Συμεωνίδη

Συστημικό πρόβλημα στο Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) και στον ΟΑΕΕ (σημερινός ΕΦΚΑ)- ξέχασαν να κάνουν καταλογιστικές πράξεις σε οφειλέτη και πήγαν κατευθείαν σε ατομική ειδοποίηση και κατάσχεση λογαριασμών- απειλεί να προκαλέσει σωρεία δικαστικών ανακοπών και να τινάξει τα έσοδα του ασφαλιστικού οργανισμού στον αέρα!

Το Politik φέρνει στο φως την πρόσφατη δικαστική απόφαση Α516/2018, του Διοικητικού Πρωτοδικείου Τρίπολης, το οποίο εκδίκασε ανακοπή οφειλέτη του ΟΑΕΕ, ο οποίος παραστάθηκε με τον δικηγόρο του Χρήστο Κλειώση.

Το δικαστήριο αποδέχθηκε ότι οι εκδοθείσες πράξεις ταμειακής βεβαίωσης είναι άκυρες γιατί συντάχθηκαν χωρίς να έχουν κοινοποιηθεί στον οφειλέτη, αλλά και δίχως να έχουν συνταχθεί προηγουμένως οι καταλογιστικές πράξεις των εισφορών ώστε να μπορεί να ασκήσει ένσταση κατ’ αυτών στον ΟΑΕΕ και σε περίπτωση απόρριψής της σε διοικητικό δικαστήριο.

Οι πράξεις βεβαίωσης οφειλής, μάλιστα, δεν έχουν συνταχθεί σε υλική, έγγραφη μορφή φέρουσες υπογραφή των αρμοδίων υπαλλήλων και σφραγίδα της υπηρεσίας ώστε να αποκτήσουν υπόσταση ως διοικητικές πράξεις.

Το δικαστήριο δέχθηκε ότι ο οφειλέτης δεν είχε ενημερωθεί νομίμως για την ύπαρξη της ένδικης οφειλής του, με αποτέλεσμα να χάσει το δικαίωμα να αμφισβητήσει τις απαιτήσεις του ΟΑΕΕ.

Πολλές παρόμοιες περιπτώσεις

Από τα στοιχεία που προσκόμισαν οι διάδικοι προκύπτει ότι ο ΟΑΕΕ δεν προέβη σε έκδοση και κοινοποίηση στον οφειλέτη των καταλογιστικών πράξεων επί των οποίων ερείδεται το ταμειακώς βεβαιωθέν χρέος, γι’ αυτό και το δικαστήριο ακύρωσε την προσβαλλόμενη ταμειακή βεβαίωση.

Πάγωμα οφειλών στον παλιό ΟΑΕΕ, επίκαιρο και επιτακτικό μέτρο ανάπτυξης

 

Ανεξάρτητα εάν κάποιος θεωρεί επιτυχία ή όχι την πρόσφατη συμφωνία του Eurogroup, εκεί που όλοι συμφωνούν είναι ότι η χώρα κέρδισε χρόνο. Χρόνο που θα αποδειχθεί πολύτιμος ανάλογα με τις κινήσεις που θα επιλεγούν για το επόμενο διάστημα, ώστε να δημιουργήσουν υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, σε βαθμό τέτοιο ώστε να υπερκαλύπτονται οι ανάγκες πλεονασμάτων και να υπάρξει χώρος για ελαφρύνσεις στα φορολογικά βάρη και στις εισφορές.

Στο πλαίσιο αυτό, επίσης όλοι συμφωνούν ότι θα είναι καθοριστικός ο ρόλος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των ελεύθερων επαγγελματιών, της ραχοκοκαλιάς της οικονομίας τα προηγούμενα χρόνια.

Με δεδομένα όμως τα χρέη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που δημιουργήθηκαν στα χρόνια της οικονομικής κρίσης προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, το όλο  εγχείρημα μοιάζει σαν να ζητάμε από αθλητές δρόμου να καταφέρουν επιδόσεις ολυμπιακών αγώνων με βάρη στα πόδια, πράγμα αδύνατο.

Τι θα μπορούσε να γίνει για να ξεπεραστεί αυτό το «αδιέξοδο»;

Όπως η χώρα κέρδισε χρόνο, ανάλογα θα πρέπει να δοθεί χρόνος και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, υλοποιώντας το πάγωμα των οφειλών που είχαν δημιουργηθεί μέχρι τις 31.12.2016 προς τον ΟΑΕΕ και που είχε εξαγγείλει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ το 2016, αλλά για τους γνωστούς τότε λόγους υπαναχώρησε, ενώ στο συγκεκριμένο μέτρο είχε δεσμευτεί και η αξιωματική αντιπολίτευση ότι θα το υλοποιήσει, όπως και άλλα κόμματα.

Μέτρο που «θα δώσει ανάσα σε εκατοντάδες χιλιάδες μικρούς και μεσαίους ελεύθερους επαγγελματίες που στενάζουν κάτω από το βάρος των χρεών», όπως επί λέξη είχε αναφέρει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ σχεδόν δύο χρόνια πριν, το 2016 και ήταν πάγιο αίτημα των θεσμικών εκπροσώπων των ελεύθερων επαγγελματιών, αλλά και απαίτηση των ιδίων που τα τελευταία χρόνια έχουν τη γνώση και τη δυνατότητα να αρθρώνουν αυτοδύναμα λόγο όταν και όπου απαιτείται.

Διαγραφή σε νοσήλεια ανασφάλιστων και επίσημη παραδοχή αποκλεισμού τους από παροχές υγείας

Με το άρθρο 73, του νόμου 4486/2017 διαγράφονται, σε όσους είχαν χρεωθεί ως οφειλή, δαπάνες ιατρικής και νοσηλευτικής περίθαλψης, συµπεριλαµβανόµενων και των εκάστοτε εξετάσεων.

Η συγκεκριμένη νομοθετική διάταξη είναι σημαντική και γιατί αποτελεί επίσημη παραδοχή με νόμο,  για τον αποκλεισμό των ανασφάλιστων από τις δωρεάν παροχές υγείας στις δημόσιες δομές υγείας, μέχρι τα μέσα του 2016.

Ειδικότερα, η αιτιολογική έκθεση του νόμου 4486, για το άρθρο 73, αναφέρει τα εξής :

«(σελ. 17)  – Άρθρο 73 – Οφειλές ανασφάλιστων προσώπων

H µεγάλη οικονοµική κρίση που ενέσκηψε στη χώρα από το 2010 είχε, µεταξύ άλλων, ως αποτέλεσµα την απώλεια της ασφαλιστικής κάλυψης για µεγάλη µερίδα συµπολιτών µας (γύρω στα 2,5 εκατοµµύρια). Οι άνθρωποι αυτοί αποκλείονταν από το δικαίωµά τους της προστασίας του ύψιστου αγαθού της υγείας, την απόλαυση του οποίου ένα σύγχρονο δηµοκρατικό και κοινωνικά ευαίσθητο κράτος θα πρέπει να διασφαλίζει µέσω των δηµόσιων δοµών του υγείας για όλους. Η άρση της αδικίας και η δωρεάν πρόσβαση των ανασφαλίστων αλλά και άλλων ευάλωτων κοινωνικών οµάδων στο δηµόσιο σύστηµα υγείας επετεύχθη µε την ψήφιση του άρθρου 33 του ν. 4368/2016 (Α΄21), ο οποίος κατοχύρωσε το δικαίωµα δωρεάν πρόσβασής τους στο δηµόσιο σύστηµα υγείας. Το περιεχόµενο και η έκταση του δικαιώµατος αποσαφηνίσθηκε µε την έκδοση της υπ’ αριθ. Α3(γ)/ΓΠ/οικ.25132 (Β 908/4.4.2016) υπουργικής απόφασης. Ωστόσο, δεδοµένου ότι πριν την ψήφιση του ν. 4368/2016 το δικαίωµα πρόσβασης του ασθενούς στο δηµόσιο σύστηµα υγείας ήταν άρρηκτα συνδεδεµένο µε την ασφαλιστική του ικανότητα, πολλοί ανασφάλιστοι πολίτες της χώρας επιβαρύνθηκαν µε χρέη χιλιάδων ευρώ που προέρχονταν από τη νοσηλεία τους σε δηµόσιες δοµές υγείας. Κάποια από τα χρέη αυτά βεβαιώθηκαν στις αρµόδιες Δ.Ο.Υ. της χώρας και σε πολλές περιπτώσεις, δεδοµένης της αδυναµίας αποπληρωµής τους, έχουν επιβαρυνθεί και µε τις ανάλογες προσαυξήσεις. Κατόπιν αυτών, αφού µε την ψήφιση του ν. 4368/2016 η χρόνια αδικία, που στερούσε από τους ανασφάλιστους το δικαίωµά τους πρόσβασης στο δηµόσιο σύστηµα υγείας, έχει αρθεί, επιβάλλεται να διορθωθεί και το τελευταίο σκέλος της αδικίας αυτής µε τη διαγραφή των βεβαιωµένων χρεών των ανασφάλιστων πολιτών που προέρχονται από τη νοσηλεία τους σε δηµόσιες δοµές υγείας πριν την ψήφιση του ν. 4368/2016. Για την τυπική διαδικασία της διαγραφής θα εφαρµοστούν οι διατάξεις των άρθρων 98 και 99 του π.δ. 16/1989.»

Η διαχρονική συνταγή αποτυχίας των ρυθμίσεων

Με αφορμή την πρόσφατη πρωτόδικη απόφαση στην προσφυγή Φλωρά αλλά και  προηγούμενη απάντηση του Υπουργείου, σε αιτήματα που είχε στείλει στη Βουλή ο Σύλλογος Ασφαλισμένων Θεσπρωτίας *(1), διαπιστώνεται η προσπάθεια του ΟΑΕΕ να εμφανίσει το μέτρο των ρυθμίσεων οφειλών, ως εναλλακτική επιλογή  ηπιότερου μέτρου  για τον οφειλέτη ασφαλισμένο, προκειμένου να μην έχει τις συνέπειες των παράνομων μέτρων που εφάρμοζε ο ΟΑΕΕ στους ασφαλισμένους οφειλέτες *(2). Με το τέχνασμα αυτό επιχειρεί  να ξεπεράσει την εμφανή παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, από τη δέσμη μέτρων που εφάρμοζε και παράλληλα να εμφανίσει τους οφειλέτες ως κακοπληρωτές.

Για να μπορεί όμως το μέτρο των ρυθμίσεων να θεωρηθεί ως εναλλακτική επιλογή  ηπιότερου μέτρου για τον οφειλέτη ασφαλισμένο θα πρέπει :

1. Είτε να στηρίζεται σε επιστημονικά στοιχεία, τα οποία να αποδεικνύουν την οικονομική δυνατότητα της πλειοψηφίας των οφειλετών να ενταχθούν στο μέτρο της ρύθμισης, χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η αξιοπρεπή τους διαβίωση – γιατί το να ζητάς αυτό που εκ των πραγμάτων είναι ανέφικτο ή θέτει σε κίνδυνο την αξιοπρεπή διαβίωση του οφειλέτη, αυτομάτως αναιρεί τον χαρακτήρα του εναλλακτικού ηπιότερου μέτρου κι επιπρόσθετα έρχεται σε αντίθεση με θεμελιώδη άρθρα του Συντάγματος, αλλά και την Ευρωπαϊκή και Διεθνή νομοθεσία που προστατεύει την αξιοπρεπή διαβίωση του ατόμου.
2. Είτε το αποτέλεσμα της εφαρμογής του μέτρου, να αποδεικνύει την αποδοχή και συμμετοχή από την πλειοψηφία των ασφαλισμένων οφειλετών, οπότε η ευρεία αποδοχή της εφαρμογής του μέτρου, να το νομιμοποιεί ως επιλογή ηπιότερου μέτρου.

Ας δούμε λοιπόν τα επίσημα στοιχεία για τις διάφορες ρυθμίσεις :

Στις 12/11/2014 η κα Κωτίδου, τότε διοικητής του ΟΑΕΕ, σε ομιλία της στο ΕΒΕΑ, παρουσιάζοντας τη νέα ρύθμιση του νόμου 4305/2014, έκανε αποτίμηση της προηγούμενης ρύθμισης του νόμου 4152/2013, σημειώνοντας μεταξύ άλλων :

«Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά στις ρυθμίσεις του νόμου 4152/2013, αφ’ ενός γιατί αποτελεί πλέον παρελθόν, αφ’ ετέρου γιατί ουδείς εξ ημών υποστήριζε ότι αποτελούσαν ρύθμιση που ανταποκρινόταν στη συγκεκριμένη οικονομική πραγματικότητα»

Ανυπαρξία παροχών υγείας για τους οφειλέτες του ΟΑΕΕ μέχρι τα μέσα του 2014

Η οικονομική κρίση είχε ως συνέπεια πολλοί ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ να αδυνατούν να πληρώσουν τις υπέρογκες εισφορές τους, λόγω του άδικου τρόπου υπολογισμού των εισφορών, αδικία που έχει αναγνωριστεί επίσημα με το ν. 4387/2016 *(1), με αποτέλεσμα τη στέρηση των προβλεπόμενων παροχών υγείας, ενώ συνέχισαν να χρεώνονται τα αντίστοιχα ποσά ως οφειλές.

Το γεγονός αυτό δημιούργησε μια κατηγορία ανασφάλιστων ασφαλισμένων κι ένα διαρκώς αυξανόμενο κοινωνικό πρόβλημα, καθώς οι υπηρεσίες της Πρόνοιας τους θεωρούσαν ασφαλισμένους και δεν τους δεχόντουσαν, με αποτέλεσμα εν μέσω οικονομικής κρίσης, να πρέπει να πληρώνουν από δικούς τους πόρους τις όποιες ανάγκες πρόληψης και περίθαλψης της υγείας τους.

Το κοινωνικό αυτό πρόβλημα πήρε εκρηκτικές διαστάσεις και δημοσιότητα, με τους μισούς ασφαλισμένους σύμφωνα με επίσημα στοιχεία να έχουν γίνει οφειλέτες *(2), λόγω αδυναμίας πληρωμής των άδικων εισφορών τους, πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες να είναι ανασφάλιστοι ασφαλισμένοι, αλλά  και Ιατρικούς Συλλόγους με δημόσιες παρεμβάσεις τους να ζητάνε την άμεση εύρεση λύσης κι ενώ είχαν ήδη δημιουργηθεί οι πρώτες δομές Κοινωνικών Ιατρείων και Φαρμακείων.

Χαρακτηριστικό το απόσπασμα από δημοσίευμα στις 7/8/2012 του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών :

Οδηγός για την κατάθεση προσφυγής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Αρκετές φορές ασφαλισμένοι έχουν θέσει θέμα, ως ερώτημα ή ως προτροπή, για προσφυγή κατά του ΟΑΕΕ στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Τι ακριβώς όμως ισχύει; Μπορεί όποιος θέλει, όποτε θέλει να προσφύγει στο συγκεκριμένο Δικαστήριο ή υπάρχουν όροι και προϋποθέσεις για να μπορεί να γίνει προσφυγή ενώπιόν του;

Το άρθρο που ακολουθεί για κάθε ενδιαφερόμενο, είναι το πληρέστερο που γνωρίζω σε πληροφορίες, σχετικά με το θέμα αυτό, κι ως εισαγωγή αναφέρω δύο μικρά αποσπάσματα που όμως λένε πολλά :

…
«… Πριν από την κατάθεση προσφυγής ενώπιον του ΕΔΔΑ, πρέπει να έχει εξαντληθεί κάθε διαθέσιμο και αποτελεσματικό εσωτερικό ένδικο μέσο, με προβολή (έστω και στον τελευταίο βαθμό) των ισχυρισμών για συγκεκριμένες παραβιάσεις δικαιωμάτων της ΕΣΔΑ (τουλάχιστον κατ’ ουσία, έστω και χωρίς επίκληση των άρθρων της Σύμβασης).

*** Δεν απαιτείται να εξαντληθούν τα εσωτερικά ένδικα μέσα όταν αυτό θα ήταν μάταιο ή αναποτελεσματικό (π.χ. όταν διαπιστώνεται πρακτική επανάληψης πράξεων αντίθετων στη Σύμβαση)…»

Παραγραφή οφειλών στον ΟΑΕΕ

Το πλαίσιο παραγραφής οφειλών στον ΟΑΕΕ καθορίζεται  από το Άρθρο 17 του νόμου σύστασης του ΟΑΕΕ   (ΠΔ 258/28.12.2005 – ΦΕΚ 316 Α) :

«Το δικαίωμα του Οργανισμού προς είσπραξη εισφορών παραγράφεται μετά από παρέλευση 20ετίας από τη λήξη του οικονομικού έτους, κατά το οποίο αυτές κατέστησαν απαιτητές. Σε περίπτωση έκδοσης Π.Ε.Ε.Π.Τ. ή ρύθμισης των οφειλών σε δόσεις ή υποβολής μήνυσης από τον Οργανισμό ή σε κάθε άλλη περίπτωση προβλεπόμενη από τον Κ.Ε.Δ.Ε. η παραγραφή διακόπτεται και αρχίζει νέα 20ετής.

Ο ασφαλισμένος δικαιούται να καταβάλλει τις εισφορές και μετά την παραγραφή αυτών, με το ισχύον ασφάλιστρο του χρόνου καταβολής και τις νόμιμες προσαυξήσεις. Στην περίπτωση αυτή ο Οργανισμός υποχρεούται να συνυπολογίσει το χρόνο, για τον οποίο καταβλήθηκαν οι εισφορές, ως χρόνο ασφάλισης.

Εισφορές ασφαλισμένων κλάδου σύνταξης αχρεωστήτως εισπραχθείσες επιστρέφονται ατόκως, με αίτηση του ασφαλισμένου ή και αυτεπάγγελτα από την υπηρεσία. Το δικαίωμα προς επιστροφή παραγράφεται μετά παρέλευση 5ετίας από τη λήξη του οικονομικού έτους, εντός του οποίου καταβλήθηκαν οι εισφορές.»

Οι ασφαλισμένοι με οφειλές που έχουν περάσει την 20ετία χωρίς να τους έχει ενημερώσει ο ΟΑΕΕ και χωρίς να έχει γίνει κάποια ενέργεια από τον ΟΑΕΕ για να τις εισπράξει μπορούν με απλή αίτησή τους αρχικά να ζητήσουν την παραγραφή αυτών των οφειλών.

Παράνομη η χρέωση ιατροφαρμακευτικής που δεν παρείχε ο ΟΑΕΕ

Στα προηγούμενα άρθρα  για τις προσφυγές, ώστε να μειώσουν τις οφειλές τους οι ασφαλισμένοι, είχα παρουσιάσει και εξηγήσει την επιχειρηματολογία που μπορούν εκτός άλλων να χρησιμοποιήσουν σχετικά με το τμήμα οφειλών που αναλογεί στις εισφορές σύνταξης – που είναι και το μεγαλύτερο μέρος της οφειλής.

Ως γνωστόν όμως οι εισφορές αποτελούνται από δύο μέρη : α) Τις εισφορές για σύνταξη και β) τις εισφορές για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Οι οφειλές που είχαν δημιουργηθεί αποτελούνται από το σύνολο.

Το παρόν άρθρο αφορά όσους  επιλέξουν να προσφύγουν διεκδικώντας μείωση ή και οριστική αφαίρεση μόνο του ποσού οφειλής  που αναλογεί στην ιατροφαρμακευτική που χρέωνε ο ΟΑΕΕ ενώ δεν την παρείχε, αλλά και όσους θα προσφύγουν με περισσότερα αιτήματα στα οποία θα συμπεριλαμβάνεται και η αφαίρεση του ποσού αυτού.

Για να μπορέσουν οι ασφαλισμένοι να πετύχουν διαγραφή του συγκεκριμένου τμήματος της οφειλής, θα πρέπει στην προσφυγή τους να έχουν δύο σκέλη που στην ουσία αλληλοσυμπληρώνονται:

1. Με το πρώτο να αποδείξουν ότι οι σχετικές διατάξεις που εφάρμοζε ο ΟΑΕΕ ήταν παράνομες και αντισυνταγματικές …  και
2. Με το δεύτερο να υποδείξουν το νόμιμο που θα έπρεπε να εφαρμόζει ο ΟΑΕΕ.

Στο πρώτο σκέλος, δηλαδή την αντισυνταγματικότητα των σχετικών διατάξεων,  η γνωμοδότηση Μανιτάκη είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο και προσφέρει αναλυτική επιχειρηματολογία, την οποία δεν έχει επιχειρήσει να αντικρούσει ο ΟΑΕΕ σε όσες περιπτώσεις μπορώ να γνωρίζω. Επιπρόσθετα όμως υπάρχουν κι άλλα επιχειρήματα που παρουσιάζονται παρακάτω.