Απόφαση σε δικαστήριο της Πάτρας, δικαιώνει ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ και δείχνει τον δρόμο

 

Οι περισσότεροι έχουν ακούσει για την απόφαση 66/2014 με την οποία μια ομάδα ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ δικαιώθηκε για το θέμα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, σε προσφυγή της κατά του ΟΑΕΕ, λίγοι όμως γνωρίζουν πως η προσφυγή είχε και άλλα αιτήματα, όπως φαίνεται στην ανωτέρω φωτογραφία από το δικόγραφο. Συγκεκριμένα, εκτός του αιτήματος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, οι ασφαλισμένοι ζητούσαν : την μετάταξή τους στην πρώτη υποχρεωτική κατηγορία, να απέχει ο ΟΑΕΕ από κάθε πράξη λήψης αναγκαστικών μέτρων σε βάρος τους και από την είσπραξη οποιασδήποτε εισφοράς μέχρι της συζητήσεως της παρούσας … , να χορηγηθεί ασφαλιστική ενημερότητα και να τους πληρωθούν οι δαπάνες. Να σημειώσω πως την ενέργεια έκανε ο Σύλλογος ΕΛ.Α.Δ.Α. ο οποίος έχει προχωρήσει στην Β’ φάση προσφυγών (  για να δείτε τον σχετικό σύνδεσμο πατήστε ΕΔΩ )

Η συγκεκριμένη απόφαση εκτιμώ πως είναι οδηγός και δείχνει σε όλους τον δρόμο που θα πρέπει να ακολουθήσουν οι ασφαλισμένοι, ομαδικά ή ατομικά .

Το δικαστήριο δικαίωσε τους ασφαλισμένους στο θέμα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, αναφέροντας στο σκεπτικό της απόφασης » … γ) η μη θεώρηση των βιβλιάριων υγείας των αιτούντων λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών τους, συνιστά επαχθέστατο μέτρο εις βάρος των ασφαλισμένων και καθιστά αυτούς σε δυσμενέστατη θέση έναντι του Οργανισμού, καθόσον αυτοί μεν, στερούνται παντελώς ιατροφαρμακευτικής – νοσοκομειακής περίθαλψης με αποτέλεσμα σε περίπτωση επελθόντος κινδύνου της κατάστασης της υγείας τους να στερούνται του δικαιώματος προστασίας και αποκατάστασης αυτής, αγαθό του οποίου η υποχρέωση προστασίας αποτελεί πρωταρχική Συντάγματος, ο Οργανισμός δε, δικαιούται να προβεί στην ικανοποίηση των απαιτήσεων του οποτεδήποτε με τη λήψη εις βάρος τους αναγκαστικών μέτρων είσπραξης, κρίνει ότι εν προκειμένω συντρέχει λόγος κατεπείγοντος της αιτούμενης ρύθμισης με την έννοια ότι ανακύπτει κίνδυνος να καταστεί με την πάροδο του χρόνου αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερής η ρύθμιση της κατάστασης ακόμη, η επανόρθωση της οποίας θα είναι αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερής ακόμα και εάν εκδοθεί ευνοϊκή απόφαση επί της εκκρεμούσας προσφυγής.»

Για τα άλλα αιτήματα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι γράφει η απόφαση :  «Περαιτέρω, ως προς τα λοιπά αιτήματα το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) ουδέν στοιχείο προσκομίζεται εκ του οποίου να προκύπτει η άμεση ανάγκη λήψης ασφαλιστικής ενημερότητας εκ μέρους των αιτούντων, β) η λήψη αναγκαστικών μέτρων εις βάρος των αιτούντων αποτελεί γεγονός μελλοντικό και αβέβαιο και γ) ουδέν στοιχείο προσκομίζεται εκ του οποίου να προκύπτει η κλίμακα εισφορών εκάστου των αιτούντων ώστε να δύναται το Δικαστήριο να εξετάσει το σχετικό αίτημα περί κατάταξης αυτών σε χαμηλότερη κλίμακα εισφορών από αυτήν που ήδη υπάγονται, κρίνει ότι κατά το μέρος αυτό η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί.»

Το σημαντικό ακόμα και στην προσωρινή αυτή απόρριψη είναι πως το δικαστήριο δεν έκρινε πως είναι αναρμόδιο, απλά απαιτείται η κατάλληλη επιχειρηματολογία – κάτι που έχουν κάνει όπως μπορώ να γνωρίζω στην Πάτρα και περιμένουν την οριστική απόφαση.

Αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει όσους υποστήριζαν πως οι λύσεις θα έρθουν διοικητικά ή/και πολιτικά κάτι που ανέφερε και ο Συνήγορος του Πολίτη στις προτάσεις του για τον ΟΑΕΕ ( το κείμενο ΕΔΩ)

Αν και το θεωρώ αυτονόητο να επαναλάβω πως σε κάθε περίπτωση οι ασφαλισμένοι θα πρέπει να εξετάζουν κάθε νομικό εργαλείο και κάθε νομικό προηγούμενο (όπως αυτό) με τον δικηγόρο τους.

***

Για την ίδια απόφαση, ενδιαφέρον έχει και η νομική προσέγγιση του δικηγόρου Θανάση Αλαμπάση, ο οποίος σημειώνει :

… Στα αξιοσημείωτα της απόφασης συγκαταλέγονται

α) το γεγονός ότι το Δικαστήριο δεν απέρριψε την αίτηση, αν και η δυνατότητα αυτή παρέχονταν ευθέως από την παράγραφο 4 του  άρθρου 210 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, λόγω του προδήλως αβάσιμου της  προσφυγής . («Η αίτηση για την προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης μπορεί να απορριφθεί: α)…, β) αν η αντίστοιχη προσφυγή ή αγωγή είναι προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη.»). Σημειωτέων ότι, το οικονομικό ενδιαφέρον στην εν λόγω υπόθεση ήταν μείζονος σημασίας για τα συμφέροντα του δημοσίου. Άρα οι οικονομικές συνέπειες από την αποδοχή της αίτησης είναι σοβαρότατες, σε σημείο μάλιστα που το Δημόσιο θα μπορούσε να ισχυριστεί, κατά την πάγια τακτική που ακολουθεί, ότι οι αρνητικές συνέπειες για τους υπό κατάρρευση ασφαλιστικούς φορείς είναι στην προκείμενη περίπτωση σοβαρότερες από την ωφέλεια των αιτούντων.       

β) η επισήμανση στην απόφαση, σύμφωνα με την οποία, «ο καθ ου Οργανισμός (Ο.Ο.Α.Ε.), αρνείται τη θεώρηση των βιβλιαρίων υγείας των ασφαλισμένων λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών τους, αν και δικαιούται να προβεί στην ικανοποίηση των απαιτήσεων του οποτεδήποτε  με τη λήψη εις βάρος τους αναγκαστικών μέτρων είσπραξης». Τούτο (το αδιανόητο νομικά), αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, αν ληφθεί υπόψη ότι ο καθ ου ασφαλιστικός φορέας, παρά το γεγονός ότι εξακολουθεί και εγγράφει στα μητρώα των ασφαλισμένων του τις εισφορές του κλάδου υγείας εφαρμόζοντας τις οικίες διατάξεις του τρόπου βεβαίωσης εντος των προθεσμιών καταβολής, επιβάλλοντας μάλιστα τις προβλεπόμενες από τον νόμο κυρώσεις στις περιπτώσεις καθυστέρησης καταβολής τους (υπερημερία κλπ), ωστόσο αρνείται στους ασφαλισμένους του την ασφαλιστική ικανότητα για παροχή υγειονομικής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης  και  την χορήγηση βιβλιαρίου ασθενείας , τούτο δε, παρότι δικαιούται να προβεί στην ικανοποίηση των απαιτήσεων του με τη λήψη εις βάρος των οφειλετών του (ασφαλισμένων) αναγκαστικών μέτρων είσπραξης.

Στο μεταξύ, στις μάζες των εξαθλιωμένων ανασφάλιστων (που νομικά, όμως, λογίζονται ως ασφαλισμένοι), εκτυλίσσεται ανθρωπιστική καταστροφή ασύλληπτων διατάσεων, οι νομικές συνέπειες της οποίας θα απασχολούν τα αστικά και ποινικά δικαστήρια της χώρας για πολλά χρόνια. …

[ … όλο το δημοσίευμα στο blog του Θανάση Αλαμπάση  ΕΔΩ … ]

Για την σημαντική αυτή απόφαση διαφωτιστικό είναι σχετικό δημοσίευμα στο Βήμα, όπου εκθέτει τη νομική διάσταση ο δικηγόρος των ασφαλισμένων, κος Γιάννης Κρηνίδης :

Όπως ανέφερε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο πληρεξούσιος δικηγόρος των 96 ασφαλισμένων Γιάννης Κρηνίδης, «το σκεπτικό μας ήταν ότι ναι μεν οφείλουν οι ασφαλισμένοι, αλλά κάποια στιγμή ο ΟΑΕΕ θα εισπράξει αυτά τα χρήματα, διότι θα λάβει μέτρα και ως εκ τούτου οι ασφαλισμένοι θα υποχρεωθούν να πληρώσουν».

Όπως προσθέτει ο κ. Κρηνίδης, η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί προσωρινό δεδικασμένο *.

Όσον αφορά το σκεπτικό της απόφασης, με την οποία έγινε δεκτή η αίτηση αναστολής, οι τρεις δικαστές επικαλούνται σειρά άρθρων του Συντάγματος.

Ειδικότερα, αναφέρουν ότι σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας».

Επίσης, προσθέτουν ότι «σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 καθένας έχει το δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στη κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».

«Με τις διατάξεις αυτές του Συντάγματος» όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση «έχει κατοχυρωθεί το δικαίωμα των πολιτών στην προστασία της υγείας, ενώ μετά την αναθεώρηση του Συντάγματος (ψήφισμα της 6ης Απριλίου της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής ) προστέθηκε παράγραφος 5 στο ανωτέρω άρθρο 5 του Συντάγματος, σύμφωνα με την οποία, «καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας».

Ακόμη, στην ίδια δικαστική απόφαση αναφέρεται ότι «στα άρθρα 21 παράγραφος 3 και 22 παράγραφος 5 του Συντάγματος, ορίζεται αντιστοίχως ότι το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών» και πως «το κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως ο νόμος ορίζει». «Από τις τελευταίες αυτές διατάξεις του Συντάγματος», όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση, «συνάγεται ότι το κράτος και οι οργανισμοί κοινωνικών ασφαλίσεων υποχρεούνται να παρέχουν στα ασφαλιζόμενα πρόσωπα υπηρεσίες υγείας υψηλού επιπέδου (απόφαση Ολομέλειας ΣτΕ 400/1986), οι οποίες πρέπει να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες διαγνώσεως και θεραπείας των σχετικών παθήσεων τις χειρουργικές επεμβάσεις εφόσον απαιτούνται ως και γενικώς τις ανάγκες νοσηλείας των εν λόγω προσώπων».

«Η υποχρέωση αυτή» σύμφωνα με την ίδια δικαστική απόφαση, «υπόκειται σε νομοθετικούς περιορισμούς υπό τον όρο, ότι οι περιορισμοί αυτοί δεν οδηγούν στην ανατροπή του δικαιώματος στην προστασία της υγείας».

Σε άλλο σημείο της απόφασης αναφέρεται ότι «η μη θεώρηση βιβλιαρίων υγείας των αιτούντων, λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών τους, συνιστά επαχθέστατο μέτρο εις βάρος των ασφαλισμένων και καθιστά αυτούς σε δυσμενέστατη θέση έναντι του Οργανισμού, καθόσον αυτοί μεν στερούνται παντελώς ιατροφαρμακευτικής- νοσοκομειακής περίθαλψης με αποτέλεσμα σε περίπτωση επελθόντος κινδύνου της κατάστασης της υγείας τους να στερούνται του δικαιώματος προστασίας κι αποκατάστασης αυτής, αγαθού του οποίου η υποχρέωση προστασίας αποτελεί πρωταρχική υποχρέωση του κοινωνικού κράτους που πηγάζει απευθείας εκ του Συντάγματος».

«Ο Οργανισμός δε» σύμφωνα με την απόφαση, «δικαιούται να προβεί στη ικανοποίηση των απαιτήσεών του οποτεδήποτε με τη λήψη εις βάρος τους αναγκαστικών μέτρων είσπραξης». (το άρθρο ΕΔΩ)

 

* παρά το γεγονός ότι η απόφαση αποτελεί προσωρινό δεδικασμένο, μέχρι στιγμής, απ’ ότι με πληροφόρησε φίλος δικηγόρος, δεν έχουμε περίπτωση ανατροπής αρχικής απόφασης – όπως αυτής.

…

Ανανέωση 1/12/2016 : Αξίζει να σημειωθεί ότι αρχικά ο ΟΑΕΕ είχε αρνηθεί να εφαρμόσει την δικαστική απόφαση κι εξαναγκάστηκε μετά την προσαγωγή στο αυτόφωρο του αναπληρωτή διευθυντή του Οργανισμού – Σχετικό άρθρο ΕΔΩ

***

Το κείμενο της απόφασης ΕΔΩ

η φώτο είναι από τη σελίδα του Συλλόγου ΕΛ.Α.Δ.Α

…

Η ομάδα μας στο Facebook

…